The Ontology for Biomedical Investigations (OBI) is an ontology that provides terms with precisely defined meanings to describe all aspects of how investigations in the biological and medical domains are conducted. OBI re-uses ontologies that provide a representation of biomedical knowledge from the Open Biological and Biomedical Ontologies (OBO) project and adds the ability to describe how this knowledge was derived. We here describe the state of OBI and several applications that are using it, such as adding semantic expressivity to (...) existing databases, building data entry forms, and enabling interoperability between knowledge resources. OBI covers all phases of the investigation process, such as planning, execution and reporting. It represents information and material entities that participate in these processes, as well as roles and functions. Prior to OBI, it was not possible to use a single internally consistent resource that could be applied to multiple types of experiments for these applications. OBI has made this possible by creating terms for entities involved in biological and medical investigations and by importing parts of other biomedical ontologies such as GO, Chemical Entities of Biological Interest (ChEBI) and Phenotype Attribute and Trait Ontology (PATO) without altering their meaning. OBI is being used in a wide range of projects covering genomics, multi-omics, immunology, and catalogs of services. OBI has also spawned other ontologies (Information Artifact Ontology) and methods for importing parts of ontologies (Minimum information to reference an external ontology term (MIREOT)). The OBI project is an open cross-disciplinary collaborative effort, encompassing multiple research communities from around the globe. To date, OBI has created 2366 classes and 40 relations along with textual and formal definitions. The OBI Consortium maintains a web resource providing details on the people, policies, and issues being addressed in association with OBI. (shrink)

In 1949, the Department of Philosophy at the University of Manchester organized a symposium “Mind and Machine” with Michael Polanyi, the mathematicians Alan Turing and Max Newman, the neurologists Geoff rey Jeff erson and J. Z. Young, and others as participants. Th is event is known among Turing scholars, because it laid the seed for Turing’s famous paper on “Computing Machinery and Intelligence”, but it is scarcely documented. Here, the transcript of this event, together with Polanyi’s original statement and (...) his notes taken at a lecture by Jeff erson, are edited and commented for the fi rst time. Th e originals are in the Regenstein Library of the University of Chicago. Th e introduction highlights elements of the debate that included neurophysiology, mathematics, the mind-body-machine problem, and consciousness and shows that Turing’s approach, as documented here, does not lend itself to reductionism. (shrink)

We contend that since what is true cannot be false, foreknowledge is transparently incompatible with free will. We argue that what is crucial to the conflict is the role of truth in foreknowledge and that the identity of the one who foreknows is irrelevant.

A complimentary assessment of Blum's award-winning book about racism and its affects. Well written as it is, it needs to be supplemented with a definition of racial injustice, and also to analyze racism not only on the level of individual morality but from a human rights perspective that discredits political and economic motives for racism (e.g., by drawing on Hannah Arendt's Origins of Totalitarianism).

This is a Turing Machine which computes the exponential function f(x,y) = xˆy. Instructions format and operation of this machine are intended to best reflect the basic conditions outlined by Alan Turing in his On Computable Numbers, with an Application to the Entscheidungsproblem (1936), using the simplest single-tape and single-symbol version, in essence due to Kleene (1952) and Carnielli & Epstein (2008). This machine is composed by four basic task machines: one which checks if exponent y is zero, a (...) second which checks if base x is zero, a third that is able to copy the base, and a fourth able to multiply multiple factors (in this case, factors will be all equal). They were conveniently separated in order to ease the reader's task to understand each step of its operation. We adopt the convention that a number n is represented by a string of n+1 symbols "1". Thus, an entry (x, y) will be represented by two respective strings of x+1 and y+1 symbols "1", separated by a single "0" (or a blank), and as an output, this machine will generate a string of (xˆy)+1 symbols "1". Some of the instructions are followed by a brief description of what's going on. (shrink)

Bu çalışmada; bilim, sözdebilim ayrımına yönelik tasarlanan öğretim etkinliklerinin, 7. sınıf öğrencilerinin sözdebilimsel inançlarına ve eleştirel düşünme becerilerine etkisini araştırmak ayrıca hangi bilimsellik ve hatalı bilimsellik ölçütlerine sahip olduklarını belirlemek amaçlanmıştır. Bu amaçlar doğrultusunda araştırmanının modeli iç içe karma desen olarak belirlenmiştir. Çalışma, 2018-2019 eğitim öğretim yılının ikinci döneminde, Kocaeli ili Başiskele ilçesinde bulunan bir devlet ortaokulunda gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın nicel kısmında bir deney (n=29) ve bir kontrol (n=30) grubu olmak üzere 59 öğrenci, nitel kısmında ise deney grubunda bulunan 29 öğrenci (...) bulunmaktadır. On hafta süren araştırmada deney grubunda; farklı sözdebilimsel içerikler yer alan bilim, sözde–bilim ayrımı bağlamında hazırlanan etkinlikler ile öğretim gerçekleştirilmiş, kontrol grubundaysa mevcut öğretim programında öngörülen etkinliklerle ders işlenmiştir. Çalışmaların tamamı seçmeli bilim uygulamaları derslerinde gerçekleştirilmiştir. Veri toplama aracı olarak; Sözdebilim İnanç Ölçeği, Eleştirel Düşünme ölçekleri Takımı ve araştırmacı tarafından geliştirilen öğrenci görüşme formları kullanılmıştır. Verilerin analizinde, karışık ölçümler için iki yönlü varyans analizi ve içerik analizi kullanılmıştır. Ayrıca veri analizlerinde, SPSS 18.0 paket programı ve Nvivo 12 nitel veri analizi programından yararlanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre, 7. sınıf öğrencilerinin eleştirel düşünme becerileri orta, sözdebilimsel inançları yüksektir. Tasarlanan öğretim etkinlikleri öğrencilerin eleştirel düşünme becerilerini arttırmış, sözdebilimsel inançlarını azaltmıştır. Öğrenci görüşlerinde tespit edilen hatalı bilimsellik ölçütleri, mantığa bürüme, etkililik, bilimsel kavramlar içerme, otoriteye dayanma, kaynak içerme, geçmişten gelen bilgi ve çoğunluk görüşüdür. Öğrenci görüşlerinde tespit edilen bilimsellik ölçütleri ise ölçütleri kanıtlanabilirlik, test edilebilirlik, tutarlılık, tekrarlanabilirlik, bilim dünyasının desteği, mantığa aykırılık ve kasıtlı bilimsel jargondur. Yapılan sözdebilimsel içerikli etkinlikler arasında öğrencilerin en fazla hataya düştükleri etkinlikler astroloji ve antik astronot kuramı olmuştur. (shrink)

Bu çalışmada öğrencilerin bilimle tanışmasında anahtar rol oynayan sınıf öğretmenlerinin ve geleceğin sınıf öğretmeni olan sınıf öğretmeni adaylarının bilimin doğasına yönelik görüşlerinin ve bilim-sözde bilim ayrımı inanışlarının incelenmesi ve değişkenler açısından değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubu Orta Karadeniz Bölgesi’nde yer alan bir ilin merkez ilçesinde yer alan 344 sınıf öğretmeni ve bu ilde sınıf öğretmenliği bölümünde öğrenim gören 240 öğrenci olarak belirlenmiş, gönüllülük esasına dayalı olarak 172 öğretmen ve 136 öğretmen adayından veri toplanmıştır. Bu araştırmada veriler ‘Sözde-Bilim İnanış (...) Ölçeği’ ve ‘Bilimin Doğası İnanışları Ölçeği’ kullanılarak elde edilmiştir. Konunun farklı değişkenler açısından değerlendirilmesi amacıyla ölçekler dışında ‘Kişisel Bilgi Formu’ kullanılmıştır. Özcan ve Turgut (2014) tarafından geliştirilen ‘Bilimin Doğası İnanışları Ölçeği’ 7 faktör ve 37 sorudan oluşmaktadır. Ölçekle ilgili yapılan analizlerde ölçeğin güvenirlik katsayısı 0,70 olarak bulunmuştur. Ölçek yetişkin grubu için hazırlandığından faktör analizi yeniden yapılmamıştır. Çetinkaya ve Taşar (2018) tarafından geliştirilen ‘Sözde-Bilim İnanış Ölçeği’ 3 faktör ve 21 sorudan oluşmaktadır. Ölçek ortaokul öğrencileri için hazırlandığından ve bu çalışmada da yetişkin grubu ile uygulama yapıldığından faktör analizi yeniden yapılmıştır. (shrink)

Creativity pervades human life. It is the mark of individuality, the vehicle of self-expression, and the engine of progress in every human endeavor. It also raises a wealth of neglected and yet evocative philosophical questions: What is the role of consciousness in the creative process? How does the audience for a work for art influence its creation? How can creativity emerge through childhood pretending? Do great works of literature give us insight into human nature? Can a computer program really be (...) creative? How do we define creativity in the first place? Is it a virtue? What is the difference between creativity in science and art? Can creativity be taught? The new essays that comprise The Philosophy of Creativity take up these and other key questions and, in doing so, illustrate the value of interdisciplinary exchange. Written by leading philosophers and psychologists involved in studying creativity, the essays integrate philosophical insights with empirical research. CONTENTS I. Introduction Introducing The Philosophy of Creativity Elliot Samuel Paul and Scott Barry Kaufman II. The Concept of Creativity 1. An Experiential Account of Creativity Bence Nanay III. Aesthetics & Philosophy of Art 2. Creativity and Insight Gregory Currie 3. The Creative Audience: Some Ways in which Readers, Viewers and/or Listeners Use their Imaginations to Engage Fictional Artworks Noël Carroll 4. The Products of Musical Creativity Christopher Peacocke IV. Ethics & Value Theory 5. Performing Oneself Owen Flanagan 6. Creativity as a Virtue of Character Matthew Kieran V. Philosophy of Mind & Cognitive Science 7. Creativity and Not So Dumb Luck Simon Blackburn 8. The Role of Imagination in Creativity Dustin Stokes 9. Creativity, Consciousness, and Free Will: Evidence from Psychology Experiments Roy F. Baumeister, Brandon J. Schmeichel, and C. Nathan DeWall 10. The Origins of Creativity Elizabeth Picciuto and Peter Carruthers 11. Creativity and Artificial Intelligence: a Contradiction in Terms? Margaret Boden VI. Philosophy of Science 12. Hierarchies of Creative Domains: Disciplinary Constraints on Blind-Variation and Selective-Retention Dean Keith Simonton VII. Philosophy of Education (& Education of Philosophy) 13. Educating for Creativity Berys Gaut 14. Philosophical Heuristics Alan Hájek. (shrink)

PRINCÍPIOS DA DIGESTÃO DOS ALIMENTOS NOS BEZERROS -/- -/- E. I. C. da Silva -/- Departamento de Agropecuária – IFPE Campus Belo Jardim -/- Departamento de Zootecnia – UFRPE sede -/- -/- PRINCÍPIOS DA DIGESTÃO DOS ALIMENTOS NOS BEZERROS -/- -/- INTRODUÇÃO -/- Se todos os bezerros pudessem ser criados por suas mães, haveria pouca necessidade de inúmeros livros, artigos e trabalhos, como esse, sobre a criação e o manejo básico desses animais. A maioria das vacas desempenha um ótimo papel (...) na criação dos seus descendentes, desde que sejam tomados os devidos cuidados com relação a alimentação, saúde e a outros aspectos relativos à criação desses neonatos. A essência da pecuária bovina relativa à criação de bezerros é manter esses animais vivos e aptos o suficiente para desempenhar atividades produtivas de grande importância na propriedade. Para tanto, os criadores necessitam entender o desenvolvimento do trato digestivo do bezerro e os conceitos básicos da digestão dos alimentos por ele, e é isso que pretendo aclarar de forma clara e concisa com esse trabalho. -/- -/- 1.1 O TRATO DIGESTIVO DO BEZERRO -/- Um animal adulto necessita de quatro estômagos funcionais para dar-lhe a capacidade de utilizar a ampla gama de alimentos disponíveis. -/- O retículo e o rúmen abrigam milhões de micróbios que fermentam e digerem o material vegetal, em especial às presentes nas forragens. O omaso permite a absorção de água do conteúdo do intestino. O abomaso, ou quarto estômago, é o verdadeiro estômago, comparável ao dos humanos, e permite a digestão ácida dos alimentos. -/- O bezerro muito jovem não desenvolve a capacidade de digerir o pasto, sendo assim o abomaso é o único estômago funcional ao nascer. Tanto os animais recém-nascidos como os adultos têm um intestino delgado funcional que permite a digestão alcalina dos alimentos. -/- A figura 1 ilustra a anatomia dos estômagos e intestino delgado de um bezerro recém-nascido. Esse diagrama esquemático mostra as dimensões relativas dos quatro estômagos, o sulco esofágico, que vai do esôfago até o abomaso, e o esfíncter pilórico ou válvula no fundo do abomaso, que controla a velocidade de movimento do conteúdo do intestino no duodeno. -/- O omaso e o abomaso representam cerca de 70% da capacidade total do estômago no bezerro recém-nascido. Por outro lado, nas vacas adultas, eles compõem apenas 30% da capacidade total do estômago (figura 2). -/- A digestão dos alimentos é auxiliada pela secreção de certos produtos químicos denominados enzimas, que estão presentes nas várias partes do intestino. Por exemplo, os bezerros produzem a enzima renina na parede do abomasal para auxiliar na digestão das proteínas do leite, enquanto a lactase é produzida na parede do duodeno para a digestão do açúcar do leite (lactose). Estas enzimas operam mais eficazmente em diferentes níveis de acidez no conteúdo do intestino, ácido no abomaso e alcalino no duodeno. Para conseguir isso, o bezerro segrega eletrólitos, ou sais minerais, com as enzimas, para mudar o conteúdo do intestino de um tipo para outro. -/- Os produtos finais da digestão dos diferentes componentes dos alimentos são absorvidos através da parede do intestino, mediante as vilosidades intestinais, para a corrente sanguínea, onde são levados para as diferentes partes do corpo para o crescimento e desenvolvimento do animal. -/- -/- 1.2 O BEZERRO ALIMENTADO COM LEITE -/- O Leite ou substituto do leite, quer seja apreendido através de uma teta ou bebido de um balde, é canalizado do esôfago através do sulco esofágico para o abomaso. Este sulco é um pequeno canal na parede do rúmen que é controlado por músculos que permitem que os líquidos sejam diretamente enviados para o abomaso e que não entrem no rúmen. O sulco é ativado em resposta a diferentes estímulos. Funciona bem quando os bezerros amamentam-se através das tetas das mães, mas às vezes não funciona quando bebem de um balde. Essa parece ser uma condição psicológica em resposta aos bezerros separados de suas mães. A maioria dos bezerros podem ser treinados pelo tratador para beber o leite do balde rapidamente e bem, a metodologia empregada é a da persuasão do animal, ao qual o mesmo possa responder positivamente à nova rotina diária e à mãe substituta na forma do criador do bezerro. Quando o leite ou o substituto do leite entra no abomaso, forma um coágulo firme dentro de alguns minutos sob a influência das enzimas renina e pepsina. Este é o mesmo processo envolvido na fabricação de queijo ou junket, usando renina para coagular a proteína do leite. A coagulação do leite retarda a taxa em que flui para fora do abomaso, permitindo assim uma liberação constante de nutrientes alimentares em todo o intestino e, eventualmente, para a corrente sanguínea. Pode levar de 12 a 18 horas para que a coalhada de leite seja totalmente digerida. -/- As enzimas que atuam nas proteínas do leite requerem um ambiente ácido e esse é fornecido pela secreção do ácido clorídrico no abomaso. No entanto, até que a digestão ácida esteja operando de forma eficiente, e isso pode levar até sete dias, a única forma de proteína que pode ser digerida é a caseína. Não há substituto para a caseína no bezerro muito jovem. Os substitutos do leite que contêm outras formas de proteína não podem ser devidamente digeridos até que os bezerros sejam mais velhos. Logo, é necessário muito cuidado para não fornecer substitutos ou sucedâneos que contenham fontes proteicas que não possam ser digeridas pelo estômago do animal, para que não ocasione complicações gastrintestinais. -/- A digestão do leite pode ser melhorada com a inclusão de coalho, que pode ser obtido a partir de fábricas de queijo ou aditivos comerciais de leite de bezerro para a primeira semana ou mais. Esses produtos comerciais podem fornecer ácidos adicionais para reduzir o pH abomasal e incrementar a quantidade de enzimas e bactérias específicas para aumentar a taxa de degradação da coalhada de leite. Tais aditivos são chamados probióticos, na medida em que ajudam nos processos digestivos normais. A pesquisa nem sempre os encontrou para melhorar o desempenho e a saúde dos bezerros, e eles são mais propensos a ser benéficos quando os bezerros estão sofrendo de problemas de saúde. Além disso, a sua eficácia, em termos de custo-benefício é, por vezes, questionada. -/- Qualquer leite de uma alimentação anterior está envolvido neste coágulo recém-formado. As proteínas líquidas de soro de leite e a lactose são rapidamente separadas da coalhada de leite e passam para o abomaso. A gordura do leite contida na coalhada de leite é decomposta por outra enzima, a lipase. Esta é secretado na boca pela saliva e incorporada quando o leite é engolido. A alimentação pelas tetas em vez da alimentação através do balde parece produzir mais saliva e, portanto, mais lipase. A digestão adicional da proteína do leite e da gordura ocorre no duodeno com a ajuda das enzimas produzidas no pâncreas. -/- A lactose, que é rapidamente liberada da coalhada de leite no abomaso, é dividida em glicose e galactose e estas são absorvidas na corrente sanguínea para formar a principal fonte de energia para os bezerros jovens. -/- As gorduras são divididas em ácidos graxos e glicerol para absorção e uso como energia, enquanto as proteínas são divididas em aminoácidos e peptídeos para absorção e uso como fontes de proteína corporal. -/- O amido de cereais, por exemplo, é uma importante fonte de energia em bezerros mais velhos, mas esses animais, nas suas primeiras semanas de vida, não conseguem digerir o amido. -/- O abomaso não é ácido até que o bezerro tenha 1-2 dias de idade e isso apresenta vantagens e desvantagens. A principal vantagem é que as proteínas imunes no colostro não podem ser digeridas nesse compartimento estomacal, por isso são absorvidas na corrente sanguínea na mesma forma quando produzidas pela vaca. Isso garante o seu papel como anticorpos para proteger contra as doenças e infecções. A baixa acidez do conteúdo abomasal no bezerro recém-nascido constitui um risco potencial das bactérias (e provavelmente vírus) tomadas através da boca. Estes não serão mortos pela digestão ácida, sendo assim podem passar para os intestinos, onde podem fazer mal ao bezerro recém-nascido. -/- Todos os bezerros pegam bactérias nos primeiros dias de vida e isso é essencial para o desenvolvimento normal do rúmen (flora microbiana). No entanto, a primeira bactéria a colonizar o intestino também pode causar danos. Desde que o bezerro tenha bebido colostro, os anticorpos maternos podem controlar a propagação dessas bactérias mais nocivas. -/- O bezerro alimentado com leite deve, então, produzir uma digestão ácida no abomaso e uma digestão alcalina no duodeno. Isto é conseguido pela produção de eletrólitos na parede do intestino. -/- Bezerros que sofrem de escoriações devido a distúrbios nutricionais ou infecções bacterianas podem perder grandes quantidades de água e eletrólitos em suas fezes. Estes devem ser reabastecidos como parte do tratamento para as escoriações. -/- O colostro é o primeiro leite produzido por vacas recém-paridas. Além de fornecer nutrientes essenciais para a alimentação animal, fornece anticorpos maternos que permitem a transferência passiva de imunidade contra doenças. As recomendações para a alimentação com colostro serão abordadas brevemente em outro trabalho. -/- -/- 1.3 DESENVOLVIMENTO DO RÚMEN E O PROCESSO DE DESMAME -/- Quando os bezerros são desmamados, o custo da criação diminui acentuadamente. Os custos de alimentação são mais baixos, os insumos de trabalho são reduzidos e a incidência de problemas de saúde é menor. No sentido econômico, faz sentido desmamar os bezerros assim que for razoável. No entanto, o bezerro é forçado a sofrer várias mudanças dramáticas, a saber: -/-  A fonte primária de nutrientes muda de líquido para sólido. -/-  A quantidade de matéria seca que o bezerro recebe é reduzida. -/-  O bezerro deve adaptar-se de um tipo monogástrico a um ruminante de digestão, que inclui a fermentação de alimentos. -/-  Mudanças na habitação e no manejo muitas vezes ocorrem em torno do desmame, o que pode aumentar o estresse. -/- Ao nascer, o rúmen é uma parte pequena e estéril do intestino que, ao desmame deve se tornar o compartimento mais importante dos quatro estômagos. Deve aumentar em tamanho, atividade metabólica interna e fluxo sanguíneo externo. Os cinco requisitos para o desenvolvimento ruminal são: -/-  Estabelecimento de bactérias. -/-  Líquido. -/-  Saída de material (ação muscular). -/-  Capacidade absortiva do tecido. -/-  Substrato para permitir o crescimento bacteriano, tais como minerais reciclados, bem como nutrientes para alimentação. -/- Antes do consumo de alimentos sólidos, as bactérias existentes fermentam o cabelo ingerido, o estrato e o leite que flui do abomaso para o rúmen. A maior parte da água que entra no rúmen provém da água livre (água real não contida no leite ou na solução substituta do leite). O leite contornará o rúmen através do sulco esofágico, enquanto a água livre não. -/- O rúmen se desenvolve a partir de um órgão muito pequeno em bezerros recém-nascidos (1-2 L) para a parte mais importante do intestino (25-30 L) por 3 meses de idade. Ele pode aumentar muito rapidamente durante as primeiras semanas de vida, dado o manejo da alimentação direita. -/- O crescimento do rúmen ocorre apenas sob a influência dos produtos finais da digestão no mesmo, que resultam da fermentação de alimentos sólidos pelos micróbios presentes nesse compartimento. O desenvolvimento ocorre em grande parte através do crescimento das papilas ruminais (figura 5 e 6) na parede ruminal (estruturas semelhantes a folhas na superfície interna), que aumentam a área superficial do rúmen e, portanto, a sua capacidade de absorver estes produtos finais de digestão. Portanto, os concentrados favorecem melhor o desenvolvimento dessas papilas ruminais. Para tanto, é necessário, com um tempo, ir incrementando a dieta sólida gradativamente para que esses animais deixem de consumir o leite das vacas produtoras e possam alimentar-se de ração e pastagens, que é a finalidade da criação de bovinos, ou seja, criar animais com menor custo possível e engordá-los através de ração, mas principalmente de pastagens. -/- A capacidade do rúmen e a ingestão de alimentos sólidos estão intimamente relacionadas. O desenvolvimento do rúmen é muito lento em bezerros alimentados com grandes quantidades de leite. O leite satisfaz seus apetites para que eles não tenham fome suficiente para comer qualquer alimento sólido. Logo, é necessário diminuir paulatinamente o fornecedor do leite para esses animais, favorecendo a ingestão de alimentos sólidos e desenvolvendo o rúmen, estômago que digere as fibras das forragens e que os tona animais peculiares. -/- A ruminação pode ocorrer com cerca de 2 semanas de idade e é uma boa indicação de que o rúmen está se desenvolvendo. Alimentos sólidos, bem como a ruminação, estimulam a produção de saliva e isso fornece nutrientes como ureia e bicarbonato de sódio para produzir os substratos para o crescimento e desenvolvimento da flora bacteriana. -/- No desmame precoce, é importante limitar a quantidade de leite oferecida e a sua disponibilidade durante todo o dia. Também é essencial fornecer alimentos sólidos. Os grosseiros (de baixa ou alta qualidade) devem ser oferecidos em combinação com concentrados de alta qualidade. -/- O criador deve tomar cuidado com o fornecimento de alimentos como a ração farelada, uma vez que essa ração pode entrar pelas vias nasais e ocasionar complicações respiratórias; há alguns relatos de bezerros mortos após a ingestão de ração farelada, na autópsia de um dos casos foi diagnosticada uma morte por esses grãos farelados presentes no pulmão. Portanto, para evitar complicações o ideal é que se forneça uma ração denominada peletizada. -/- Os alimentos grosseiros (volumosos) estimulam o desenvolvimento do rúmen, enquanto os concentrados fornecem nutrientes para a alimentação animal que não são fornecidos pelas quantidades limitadas de leite oferecidas. Sem os concentrados, o crescimento dos bezerros é lento, mas o rúmen ainda se desenvolve, resultando em animais barrigudos. -/- A ureia fornece nitrogênio para os micróbios, enquanto o bicarbonato de sódio atua como um tampão ruminal, ajudando a manter um pH estável no conteúdo do rúmen. Isso é, particularmente, importante quando os bezerros comem grandes quantidades de grãos de cereais na vida adulta, pois os micróbios do rúmen podem produzir muito ácido lático durante a fermentação desse material. -/- Envenenamento por grãos ou acidose ocorre quando os níveis de ácido lático são excessivamente elevados e tornam-se tóxicos para os micróbios do rúmen e, eventualmente, para o animal. Assim como os produtos finais que são absorvidos através da parede do rúmen, a fermentação microbiana produz os gases dióxido de carbono e metano e estes são normalmente exalados. Quando algo impede a fuga destes gases do rúmen, o inchaço pode se manifestar em qualquer fase da vida, diz-se do animal estufado. -/- -/- 1.4 O PAPEL DA FORRAGEM NO PROCESSO DE DESMAME -/- Existem inúmeras controvérsias acerca do papel da forragem no processo de desmame. Pesquisas realizadas na década de 1980 indicaram claramente que a forragem era benéfica, enquanto pesquisas da década de 1990 descobriram que nem sempre era necessário o fornecimento da forragem para que os bezerros fossem desmamados e que não sofresse estresse e nem apresentasse baixa eficiência produtiva e reprodutiva no futuro. Na maioria das pesquisas anteriores, os bezerros eram desmamados com a oferta de concentrados moídos como pellets com ou sem a presença de feno longo ou palha. Porém, a inclusão de forragens na dieta melhorou a ingestão e o desempenho, além de permitir o desmame precoce. -/- Na pesquisa posterior, os bezerros geralmente alimentavam-se de concentrados grosseiramente moídos, além de alguns volumosos, enquanto alguns até incluíam volumosos picados finos na mistura (às vezes chamados de mistura muesli por apresentar o capim e a ração). Nesses estudos, verificou-se que a inclusão de feno ou palha adicional teve pouco efeito no desempenho pré-desmame. -/- Os sistemas de criação de bezerros australianos frequentemente diferem dos demais, especialmente em áreas de parto sazonais. Um número excessivo elevado de bezerros precisam ser criados de uma só vez para lhes fornecer, a todos, currais individuais durante todo o seu período de amamentação. Consequentemente, os bezerros são criados em grupos. Além disso, os ingredientes da maioria dos concentrados para esses animais são finamente moídos. Nessas situações, descobriu-se que a palha limpa é um alimento útil e que deve ser incluso no período pré-desmame. Alguns agricultores preferem feno de boa qualidade, porém estes agricultores geralmente têm bezerros em grupos muito pequenos, muitas vezes um ou dois, por isso possuem maior controle sobre a ingestão de forragem. -/- Figura 7: A alimentação volumosa de bezerros alimentados com leite é uma questão controversa. Imagem cedida pelo IPA -/- É difícil e, portanto, mais caro que os produtores de rações incorporem feno picado nas refeições dos bezerros. Os pellets são muito mais fáceis, pois eles vão fluir para silos. Por fim, os produtores de leite devem incluir o componente volumoso no regime alimentar pré-desmame. A pastagem não é a fonte ideal de forragem volumosa para os bezerros alimentados com leite, uma vez que possui muito pouca fibra e uma baixa densidade de energia alimentar. O seu elevado teor de água limita a sua capacidade de fornecer energia alimentar adequada aos animais em crescimento. Para ingerir a pastagem a capacidade ruminal deveria ser maior, bezerros jovens simplesmente não conseguem comer pasto suficiente, a menos que seja de alta em qualidade. -/- Os bezerros criados com leite e fornecimento gradual de concentrados apresentam uma boa função ruminal às 3 semanas de vida, além de possuírem uma suficiente capacidade ruminal para o desmame entre às 4-6 semanas de idade. No entanto, se a dieta for baseada em leite restrito e pastagem de alta qualidade, a capacidade do rúmen pode não ser suficiente para o desmame até às 8-10 semanas de vida. Mesmo assim, as taxas de crescimento seriam menores em bezerros desmamados com base alimentar somente à pasto, uma vez que a ingestão de energia é insuficiente devido às limitações físicas da capacidade ruminal. -/- Se a qualidade for muito boa e produza apetite, os bezerros preferem volumosos ao invés do concentrado, o que leva a uma ingestão reduzida de nutrientes durante alimentação, tendo como efeito um crescimento mais lento. Quando volumosos e concentrados fornecem apetite no animal, juntamente com o leite limitado, os bezerros podem comer cerca de 10% de palha e 90% de concentrados. Sem o volumoso e a ruminação resultante, o desenvolvimento do rúmen será mais lento devido à falta de saliva e produtos finais da digestão de fibras presentes na parede celular das forragens. -/- -/- REFERÊNCIAS BIBLIOGRÁFICAS -/- -/- BEN ASHER, Aharon. Manual de cría de becerras. Zaragoza: Acribia, 1999. -/- BITTAR, Carla Maris Machado; PORTAL, Rafaela Nunes Sanchez; PEREIRA, Anna Carolina Fett da Cunha. Criação de bezerras leiteiras. Piracicaba: EDUSP, 2018. -/- BLUM, J. W. Nutritional physiology of neonatal calves. Journal of animal physiology and animal nutrition, v. 90, n. 1‐2, p. 1-11, 2006. -/- CAMPOS, OF de. Criação de bezerros até a desmama. Coronel Pacheco: EMBRAPA/CNPGL, 1985. -/- COELHO, S. G. Criação de bezerros. II Simpósio Mineiro de Buiatria, Anais., Belo Horizonte, 2005. -/- DAVIS, Carl L. et al. The development, nutrition, and management of the young calf. Iowa State University Press, 1998. -/- DE OLIVEIRA, Juliana Silva; DE MOURA ZANINE, Anderson; SANTOS, Edson Mauro. Fisiologia, manejo e alimentação de bezerros de corte. Arquivos de Ciências Veterinárias e Zoologia da UNIPAR, v. 10, n. 1, 2007. -/- DRACKLEY, James K. Calf nutrition from birth to breeding. Veterinary Clinics of North America: Food Animal Practice, v. 24, n. 1, p. 55-86, 2008. -/- FERREIRA, Lucas Silveira et al. Desempenho animal e desenvolvimento do rúmen de bezerros leiteiros aleitados com leite integral ou sucedâneo. Boletim de Indústria Animal, v. 65, n. 4, p. 337-345, 2008. -/- GUILLOTEAU, P.; ZABIELSKI, R.; BLUM, J. W. Gastrointestinal tract and digestion in the young ruminant: ontogenesis, adaptations, consequences and manipulations. J Physiol Pharmacol, v. 60, n. Suppl 1, p. 37-46, 2009. -/- HUBER, J. T. Development of the digestive and metabolic apparatus of the calf. Journal of Dairy Science, v. 52, n. 8, p. 1303-1315, 1969. -/- LONGENBACH, J. I.; HEINRICHS, Arlyn Judson. A review of the importance and physiological role of curd formation in the abomasum of young calves. Animal feed science and technology, v. 73, n. 1-2, p. 85-97, 1998. -/- LOPES, Marcos Aurélio; VIEIRA, P. de F. Criação de bezerros leiteiros. Jaboticabal: Funep, 1998. -/- LUCCI, Carlos de Sousa. Bovinos leiteiros jovens: nutrição, manejo, doenças. São Paulo: Nobel, 1989. -/- ROY, James Henry Barstow et al. The calf. Boston: Butterworths., 1980. -/- SAVAGE, E. S.; MCCAY, C. M. The nutrition of calves; A review. Journal of Dairy Science, v. 25, n. 7, p. 595-650, 1942. -/- THIVEND, P.; TOULLEC, R.; GUILLOTEAU, P. Digestive adaptation in the preruminant. In: Digestive physiology and metabolism in ruminants. Springer, Dordrecht, 1980. p. 561-585. (shrink)

Bu çalışmada küçük yaşlardan itibaren düşünmek ve sorgulamaktan zevk alan çocuklara düşünme becerisi kazandırma, düşündüklerini anlamlandırmalarını sağlayan en etkili yollardan biri olan Çocuklar İçin Felsefe (P4C) Yaklaşımının ilkokul öğrencilerinin fene yönelik tutum ve problem çözme becerisine etkisi araştırılmıştır. Araştırmada düşünmenin ne anlama geldiği, birkaç düşünme becerisinin (yaratıcı, eleştirel, tutum, problem çözme düşünmenin) özellikleri; felsefi düşünmenin ve temel özelliklerinin ne olduğu vurgulanarak felsefî düşünmenin, yaratıcı, eleştirel ve yansıtıcı düşünme özellikleriyle birlikte fen bilimleri dersine olan tutum ve öğrencilerin problem çözme becerileri (...) ortak olan ve ayırt edici özellikleri açıklanmaya çalışılmıştır. Çocuklar İçin Felsefenin tarihsel gelişimi, ulaşmak istediği amaçlar, içerdiği yöntemler, kolaylaştırıcı olarak öğretmenin rolü ve sağladığı faydalar ele alınmıştır. Sonuçta, çocuğa felsefi düşünmenin kazandırılmasında, geliştirilmesinde ve çocuğa düşünebilme becerisi kazandırmada çocuklar için felsefe eğitiminin en etkili ve verimli yollardan biri olduğu ortaya koyulmaya çalışılmıştır. Bu çalışma Çocuklar için Felsefe Yaklaşımının uygulama basamaklarına ilişkin bilgilere de yer vermektedir. Çocuklar İçin Felsefe uygulamalarını 7 hafta ve her derste 3 saat olmak üzere toplamda 21 saat şeklinde, Şanlıurfa ili Haliliye ilçesinde bir devlet okulunda öğrenim görmekte olan 4. sınıf öğrencilerinden seçilen deney ve kontrol grubu ile gerçekleştirilmiştir. Bu süreç karma araştırma yöntemi kullanılarak yürütülmüştür. Bu araştırmada nicel veriler toplanıp analiz edildikten sonra nitel veriler toplandığı için açıklayıcı sıralı karma araştırma yönteminin kullanılması tercih edilmiştir. Araştırmanın nicel boyutunda; ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmanın nitel boyutunda; verilerin derinlemesine analizi yapılacağı için durum çalışması kullanılmıştır. Çocuklar için felsefe yaklaşımının ilkokul öğrencilerinin fene yönelik tutum ve problem çözme becerisine etkisine ilişkin değişkenler özenle incelenmiş ve bulgular yorumlanmıştır. Elde edilen bulgular sonucunda; Çocuklar için Felsefe Yaklaşımının öngördüğü etkinlikler ve uygulamalar kullanılarak yürütülen öğretimin; 4.sınıf öğrencilerinin fene yönelik tutum ve problem çözme becerisini olumlu yönde etkilediği sonucuna ulaşılmıştır. (shrink)

Bu çalışmanın amacı, okuma kültürünün geliştirilmesine yönelik aile farkındalık programının (OKGYAFP) çocukta okuma kültürü oluşturmaya yönelik aile yeterliliğine etkisini belirlemek ve ailelerin OKGYAFP deneyimlerinin okuma kültürü oluşturmaya yönelik yeterliliklerini nasıl değiştirdiğini keşfetmektir. Bu nedenle çalışmada karma yöntem araştırma desenlerinden açımlayıcı sıralı karma desen kullanılmıştır. Araştırmanın nicel aşamasında öntest-sontest kontrol gruplu yarı deneysel desen tercih edilmiştir. Nitel aşamasında ise odak grup görüşmeleri yapılmıştır. Araştırmanın nicel boyutunun katılımcılarını Aydın ili Köşk ilçesinde bulunan bir devlet okulunun iki 2. sınıf şubesinin gönüllü velileri (n=30) (...) oluşturmuştur. Nitel boyutunun çalışma grubunu ise araştırmanın deney grubunda yer alan velilerden gönüllü 10 kişi oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak Okuma Kültürü Oluşturmada Aile Yeterliliği Ölçeği ve görüşme formu kullanılmıştır. Bu araştırmanın nicel verilerinin analizi için betimsel istatistiklerin yanı sıra tek yönlü kovaryans analizinden (ANCOVA) yararlanılmıştır. Nitel veriler ise içerik analizi yöntemiyle çözümlenmiştir. Araştırmanın bulgularına göre deney grubu velilerinin okuma kültürü oluşumunda aile yeterliliği son test puanlarının anlamlı düzeyde farklılaştığı görülmüştür. Ayrıca OKGYAFP’nin deney grubunu oluşturan veliler üzerinde okuma kültürü ediniminde aile yeterliliği noktasında yüksek etkiye sahip olduğu bulgusuna da ulaşılmıştır. Araştırma sonucunda aileler programın okuma kültürü bağlamında farkındalık oluşturduğunu ifade etmiştir. Katılımcı ailelerin programın sonunda okuma kültürü oluşturmada aile yeterliliği düzeyleri ile programa ilişkin görüşlerinin tam olarak örtüştüğü de görülmüştür. (shrink)

Her din ve mistik kültürde ortaya çıkan dinî tecrübelerin felsefe, kelam ve fıkıh gibi bilim alanlarında farklı açıklamaları yapılmış, akli olup olmadığı sorgulanmıştır. Vahiy, keramet, vecd, hulul, tecelli gibi kavramlara açıklamalar getirilmiştir. Fakat bu tür tecrübelerin insanın fizyolojik ve psikolojik mekanizmalarıyla ne tür bir bağlantısı olduğu İslam düşünce geleneğinde pek tartışılmamıştır. Bu tür tecrübe yaşayan kişilerin sorunlu olup olmadığı tıbbi açıdan değerlendirilmemiştir. Dini tecrübeleri tıbbî bir sorun olarak ele alıp bu tecrübeleri ‘deney’ konusu yaparak inceleyen ilk düşünür William James’tir (ö.1910). (...) O, The Varieties of Religious Experience adlı kitabında her türlü ‘dini’ olarak ifade edilen tecrübeleri ele alıp açıkladığı gibi, dini olmayan ama dini tecrübelere benzer mistik tecrübeleri de araştırıp, incelemiştir. Fakat James, araştırmasında dini ve mistik tecrübe ayırımı yapmamıştır. İkili bir ayırma tabi tutulmadan bütün tecrübelerin tek bir başlık altında incelenip ‘psikolojik durum’ olarak kabul edilmesi bu bildirinin ele aldığı ana sorundur. Bütün tecrübeler tek bir başlık altında ele alınırsa peygamberlerin tecrübeleri (vahiy) ile bunun dışında yer alan mistik tecrübelerin (vecd, keramet) bir farkı kalmayacaktır. Bu ikisini ayırmak için akli kriterleri ve tecrübelerinin ana iddialarını değerlendirip ele almak gerekir. Vahiy tecrübelerinin temel iddialarıyla mistik tecrübelerin iddialarını karşılaştırdığımızda vahiy tecrübelerinin akli kriterlere uygun olduğu ve tıbbi açıdan hastalıklı bir insanın tecrübesi olmadığı görülecektir. Mistik tecrübeler de ise durum bunun tersi görünmektedir. Mistik tecrübeler geçirenlerin çoğu zaman depresyon, manik ve çoğu zaman da uyuşturucu ile ortaya çıktığı, bunalımlı ve savaş dönemlerinde bu tür tecrübelerin arttığı görülür. Bu şekilde vahiy tecrübesinin doğruluğu ortaya konduğunda toplumu etkileyen dini inançların doğru kaynağına yönelmek mümkün olur. Mistik tecrübelerin ise hastalıklı zihnin ürünü olması nedeniyle insanları saptırıcı, dinden çıkarıcı ve akıl dışı olduğu ortaya çıkar. Bu şekilde dini inançların istikameti doğru bir şekilde çizilmiş olur. (shrink)

Bu çalışmada; bilim, sözdebilim ayrımına yönelik tasarlanan öğretim etkinliklerinin, 7. sınıf öğrencilerinin sözdebilimsel inançlarına ve eleştirel düşünme becerilerine etkisini araştırmak ayrıca hangi bilimsellik ve hatalı bilimsellik ölçütlerine sahip olduklarını belirlemek amaçlanmıştır. Bu amaçlar doğrultusunda araştırmanının modeli iç içe karma desen olarak belirlenmiştir. Çalışma, 2018-2019 eğitim öğretim yılının ikinci döneminde, Kocaeli ili Başiskele ilçesinde bulunan bir devlet ortaokulunda gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın nicel kısmında bir deney (n=29) ve bir kontrol (n=30) grubu olmak üzere 59 öğrenci, nitel kısmında ise deney grubunda bulunan 29 öğrenci (...) bulunmaktadır. On hafta süren araştırmada deney grubunda; farklı sözdebilimsel içerikler yer alan bilim, sözde–bilim ayrımı bağlamında hazırlanan etkinlikler ile öğretim gerçekleştirilmiş, kontrol grubundaysa mevcut öğretim programında öngörülen etkinliklerle ders işlenmiştir. Çalışmaların tamamı seçmeli bilim uygulamaları derslerinde gerçekleştirilmiştir. Veri toplama aracı olarak; Sözdebilim İnanç Ölçeği, Eleştirel Düşünme ölçekleri Takımı ve araştırmacı tarafından geliştirilen öğrenci görüşme formları kullanılmıştır. Verilerin analizinde, karışık ölçümler için iki yönlü varyans analizi ve içerik analizi kullanılmıştır. Ayrıca veri analizlerinde, SPSS 18.0 paket programı ve Nvivo 12 nitel veri analizi programından yararlanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre, 7. sınıf öğrencilerinin eleştirel düşünme becerileri orta, sözdebilimsel inançları yüksektir. Tasarlanan öğretim etkinlikleri öğrencilerin eleştirel düşünme becerilerini arttırmış, sözdebilimsel inançlarını azaltmıştır. Öğrenci görüşlerinde tespit edilen hatalı bilimsellik ölçütleri, mantığa bürüme, etkililik, bilimsel kavramlar içerme, otoriteye dayanma, kaynak içerme, geçmişten gelen bilgi ve çoğunluk görüşüdür. Öğrenci görüşlerinde tespit edilen bilimsellik ölçütleri ise ölçütleri kanıtlanabilirlik, test edilebilirlik, tutarlılık, tekrarlanabilirlik, bilim dünyasının desteği, mantığa aykırılık ve kasıtlı bilimsel jargondur. Yapılan sözdebilimsel içerikli etkinlikler arasında öğrencilerin en fazla hataya düştükleri etkinlikler astroloji ve antik astronot kuramı olmuştur. (shrink)

Azərbaycan elm tarixini tədqiq edərkən dövrün tələbindən çıxış edilərək ərəb və fars dillərində yazılmış çoxlu əsərlərə rast gəlirik. Bu əsərlərdən biri də dahi alim Nəsirəddin Tusinin fars dilində məntiqə dair yazdığı Əsasül-iqtibas əsəridir. Əsər ilk dəfə 2022-ci ildə nəşr edilərək oxucu və tədqiqatçıların ixtiyarına verilmişdir. Əsasül-iqtibas əsəri XIII əsrin ortalarında yazılmışdır. Əsərin yazılmasından təqribən səkkiz əsrə yaxın vaxt keçmişdir. Bu müddət ərzində həmin əsərdə istifadə edilən bir sıra termin və sözlər artıq müasir fars dilində istifadə edilmir. Əsərin məntiqə aid olması (...) və həm də bir sıra sözlərin günümüzdə istifadə edilməməsi onun tərcüməsini çətinləşdirən amillər kimi qeyd etmək olar. Bundan əlavə burada istifadə edilən bəzi terminlərin gündəlik danışığımzda fərqli mənada istifadə edildiyindən həmin sözlərin və terminlərin izah edilməsi zərurəti yaranmışdır. Habelə orta əsr müəlliflərinin əsərlərinin tədqiqi zamanı eyni bir sözün müxtəlif müəlliflər tərəfindən fərqli mənalarda işlədildiyinin də şahidi oluruq ki, bu da həmin termin və anlayışların Azərbaycan dilinə tərcüməsi zamanı izahının verilməsinə ehtiyac yaradır. Hal-hazırda müraciət etdiyiniz bu kitab Nəsirəddin Tusinin ən mühüm və genişhəcmli əsərlərindən biri olan “Əsasül-iqtibas”-ın tərcüməsi zamanı əsərin orijinalında işlədilmiş ərəb-fars sözlərinin izahlı tərcüməsi yönündə tərtib edilmişdir. Bu lüğətlərin tərcüməsi və izahı ilə tanış olmaqla Nəsirəddin Tusinin ərəb-fars dillərində yazılmış digər əsərlərinin tərcüməsi zamanı da yararlanmaq olar. Müəyyən bir ixtisas və peşəni və ya həmin peşə və ixtisasa aid olan terminləri başa düşmək üçün həmin istiqamət üzrə tərtib edilən terminolji lüğətlərə ehtiyac duyulur. Bu istiqamətdə zaman-zaman müxtəlif ixtisaslar üzrə terminoloji lüğətlərin nəşr edildiyini müşahidə edirik. Azərbaycan dilində məntiqi terminlərin izahından ibarət xüsusi termonoloji lüğətlərin də tərtib edilməsi zərurəti vardır. Çünki məntiq terminlərinin izahınına adətən rus dilində yazılmış ədəbiyyatda, bir neçə terminin izahı verilmiş məntiq kitablarında və ya fəlsəfi terminlərdən ibarət ensiklopediya və lüğətlərdə rast gəlmək mümkündür. Bir tərəfdən, yaranmış boşluğu doldurmaq, digər tərəfdən isə məntiq ixtisası üzrə təhsil alan tələbə və mütəxəssislərə kömək etmək üçün bu lüğəti tərtib etmək qərarına gəldik. 222 sözün izah və tərcüməsindən ibarət olan bu kitabı həmin istiqamətdə olan boşluğu doldurmaq üçün kiçik və eyni zamanda mühüm bir addım hesab etmək olar. Burada sözlərin tərcüməsi ilə yanaşı bir sıra terminlərin izahı da verilmişdir. Əsasən Əsasül-iqtibas adlı məntiqi əsəri tərcümə edərkən qarşıya çıxan çətin və mürəkkəb sözlərin izahının verilməsinə üstünlük verilmişdir. Tərcümə zamanı müxtəlif illərdə nəşr edilən Əsasül-iqtibas əsərlərinə də müraciət edilmişdir. Bu əsərlərin bəzisində Əsasül-iqtibas əsərində istifadə edilən bəzi terminlərin izahı da verilmişdir. Bu izahlar bəzən tərcümə zamanı ifadənin daha səlis və daha dəqiq başa düşülməsinə imkan vermişdir. Bu lüğət kitabı tərtib edilərkən həmin əsərlərdə mövcud olan terminlər və onların izahından da istifadə edilmişdir. Bəzən məntiqi terminlərlə yanaşı kəlam, fəlsəfə və s. elmlərdə istifadə edilən terminləri də qeyd etmişik. Çünki bu terminlər bizə məntiqdə işlədilən bəzi ifadələrin daha asan başa düşülməsinə imkan verəcəkdir. “Əsasül-iqtibasa dair terminlər” lüğəti adlı bu kitabı bu sahədə atılmış ilk addımlardan biri olduğu üçün gələcəkdə daha sanballı və həcmcə daha geniş terminoloji lüğətlərin hazırlanması nəzərdə tutulur. (shrink)

ENG: The advancement of artificial intelligence (AI) presents a duality of opportunity and risk. On the one hand, there are potential dangers inherent in the development of AI. However, on the other hand, the advent of AI also offers humanity a multitude of possibilities for improvement and advancement. The aesthetic values and cultural expressions that artists encounter in their environment serve to redefine the aesthetic judgments they form, thus determining the paths they subsequently follow. The objective of this research is (...) to examine the impact of AI on the field of aesthetics and culture to identify the changes and transformations occurring within the world of art and design. In the conventional domain of aesthetics, emphasis is placed upon the finished object as a singular entity that will be interpreted as a completed work. In contrast, the emerging field of ‘new aesthetics’ prioritizes the atmosphere, directing our focus to the physical object, which is perceived as a spatial extension. Accordingly, the object is not defined by its intrinsic content, but rather its capacity to expand and occupy space. Thus, the domain of aesthetics has evolved to encompass a spatial dimension. Despite the growing interest in the aesthetic dimensions of AI, there has been little discussion to date about the relationship between atmosphere and the field of AI. This study aims to highlight the lack of attention given to this topic in academic discourse and to introduce a new approach to it. Several implications (regarding general propositions and constituents AI aesthetics) has been placed and finalized with layers of hallucination. The application of AI enables the augmentation of the hallucinatory capabilities of the imagination. However, a current challenge is the tendency of AI-powered digital assistants, such as ChatGPT, to hallucinate and present unreal information as if it were real. In this sense, the relationship between AI and hallucination is evolving in a manner that is perceived to be negative. This is justified given the problematic nature of this issue in scientific studies. However, when considered from the perspective of artistic production, there may be potential for new avenues of creativity and imaginative expression. A reappraisal of the role of atmospheric factors in space design is required. The introduction of a novel aesthetic layer to the atmosphere through the use of AI is a possibility, given the hallucinatory tendencies of AI. - TR: Yapay zekanın gelişimi, insanlık için önemli fırsatlar sunarken, aynı zamanda yeni zorluklar ve riskler de ortaya çıkarmaktadır. Ancak, doğru bir şekilde yönetildiğinde ve kullanıldığında, yapay zeka teknolojisi insan hayatını önemli ölçüde iyileştirebileceği ve birçok alanda yenilikler getirebileceği ön görülmektedir. Estetik değerler ve kültürel ifadeler, sanatçıların estetik yargılarını yeniden tarif etmekte ve izledikleri yolları belirlemektedir. Bu araştırma sanat ve tasarım dünyasındaki değişim ve dönüşümleri incelemek adına yapay zekanın estetik ve kültür alanına tesirini irdelemektedir. Konvansiyonel estetikte nesneye tamamlanmış bir çalışma olarak yorumlanacak bitmiş bir varlık olarak odaklanılmıştır. Ancak atmosferi merkeze alan yeni estetik, odak noktamızı mekandaki fiziksel bir uzantı olan nesneye yöneltmektedir. Dolayısıyla nesne 'içerdiği' şeyle değil, mekana yayılma şekliyle karakterize edilmektedir. Böylelikle estetik teori mekânsal katmanlar edinmiştir. Yapay zeka bağlamında estetik tartışmalarında bir ivme kazanılmış olsa da aynı hareketlilik atmosfer ile yapay zekanın ilişkisinde henüz kurulmamıştır. Bu çalışma literatürdeki bu eksikliğe işaret etmeyi ve bir giriş yapmayı hedeflemektedir. Tartışma önermeler olarak şu başlıklar altında toplanmıştır: Teknik arkaplandaki atmosfer tecrübesinin önemi; Deneyimi fazla olan aktörlerin hiyerarşisi; Kısmi telif hakkına yönelik ‘kısmi’ tanımlamalarının gerekliliği; Çizim becerisiden atmosfer üretme becerisine bir yolculuk; Kültürel ve bedensel referansların yorumlanabilmesi. Yapay zekanın estetiğine dair yapı taşları ise şu başlıklar altında toplanmıştır: Estetik akıntı; Yarı-geçirgen bir estetik; Yapay zekanın ara-fenomen olarak incelenmesi; Metaforik istemler; Halüsinatif katmanlar ve alternatif değerlendirmeler. Çalışmanın sonunda odaklanılan konu yapay zekanın gücü ile imgelemin halüsinatif katmanları artırılabilme potansiye olmuştur. Halüsinasyona dair şuan gündemde olan yegane konu ChatGPT gibi yapay zeka asistanlarının halüsinasyon görmeleri ve gerçek olmayan bilgilerin gerçekmiş gibi sunulmasıdır. Bu haliyle yapay zekanın halüsinasyon ile ilişkisi negatif bir tandansta ilerlemektedir. Bu bilimsel çalışmalarda bir problem olması sebebiyle haklı bir negativiteye sahiptir. Ancak sanatsal üretim tabanında bakıldığında imgelemde yeni kapılar açılabilir. Bu konu özellikle mekanın tasarımına gelindiğinde atmosferik etmenler yeniden değerlendirilmelidir. Atmosferin yapay zeka ile yeni bir estetik katman açması yapay zekanın halüsinasyon yatkınlıklarıyla gerçekleşebilir. (shrink)

Solidarity within a group facing adversity exemplifies certain human goods, some instrumental to the goal of mitigating the adversity, some non-instrumental, such as trust, loyalty, and mutual concern. Group identity, shared experience, and shared political commitments are three distinct but often-conflated bases of racial group solidarity. Solidarity groups built around political commitments include members of more than one identity group, even when the political focus is primarily on the justice-related interests of only one identity group (such as African Americans). A (...) solidarity group is more than a mere political coalition or alliance. Two other forms of political- commitment solidarity groups are ones devoted to racial justice more generally, and social justice even more generally. Racially plural political solidarity groups realize values beyond the afore-mentioned solidaristic ones, in meeting the challenges of different races working together. (shrink)

Stereotypes are false or misleading generalizations about groups, generally widely shared in a society, and held in a manner resistant, but not totally, to counterevidence. Stereotypes shape the stereotyper’s perception of stereotyped groups, seeing the stereotypic characteristics when they are not present, and generally homogenizing the group. The association between the group and the given characteristic involved in a stereotype often involves a cognitive investment weaker than that of belief. The cognitive distortions involved in stereotyping lead to various forms of (...) moral distortion, to which moral philosophers have paid insufficient attention. Some of these are common to all stereotypes—failing to see members of the stereotyped groups as individuals, moral distancing, failing to see subgroup diversity within the group. Other moral distortions vary with the stereotype. Some attribute a much more damaging or stigmatizing characteristic (e.g. being violent) than others (e.g. being good at basketball). But the characteristic in question must also be viewed in its wider historical and social context to appreciate its overall negative and positive dimensions. (shrink)

The dispute about the role of class in understanding the life situations of people of color has tended to be overpolarized, between a class reductionism and an “it's only race” position. Class processes shape racial groups’ life situations. Race and class are also distinct axes of injustice; but class injustice informs racial injustice. Some aspects of racial injustice can be expressed only in concepts associated with class (e.g., material deprivation, inferior education). But other aspects of racial injustice or other harms, (...) such as racial discrimination or stigma, are not reducible to class concepts and cannot be fully addressed through class-focused policies. Overall, any attempt to fully secure racial justice for a racial group will require a combination of race-focused and class-focused policies. Anti-racist outlooks often neglect or downplay either the normative or the explanatory significance of class, or both—for example, by overlooking or downplaying the dignitary harms of class and the material harms of race; missing the historical dimension of class injustice; masking class by a narrowing of the complex normative structure of racial disparities; or not recognizing that a class-focused initiative (like raising the minimum wage) can address substantial racial justice concerns, even though not all of them. “Systemic racism” terminology recognizes class explanatorily but suppresses it normatively. Charles Mills's influential notion of “white supremacy,” while a powerful tool for conceptualizing and illuminating racial injustice, can also contribute to minimizing or masking the justice-related impact of class, as do some of Mills's specific discussions of class in various writings. (shrink)

Politics never became a central intellectual interest of Murdoch’s, but she produced one important and visionary political essay in the ‘50’s, several popular writings on political matters, and a significant chapter in Metaphysics as a Guide to Morals that echoes throughout that book. In the 1958 “House of Theory,” she sees the welfare state as having almost entirely failed to address the deeper problems of capitalist society, including a failure to create the conditions for values she saw as central to (...) the socialist tradition—equality, absence of exploitation, meaningful work, and a sense of community. In Metaphysics as a Guide to Morals, Murdoch abandons the idea that moral ideals provide a guide to constructing a good society. She retains from her earlier work that the individual-moral domain is governed by perfectionism, but society cannot be. ‘Society must be thought of as a bad job to be made the best of’, for example, through the liberal idea of rights. Murdoch had a lifelong engagement with Marxism as a philosophy, introduced to her as a member of the Communist Party in the late ‘30’s and ‘40’s, and continuing through her subsequent long Labour period, and even when she moved to the Right in the Thatcher era. Marx and Marxism were always part of her mental universe, and she continued to work out what she agreed and disagreed with in it. (shrink)

Unusual among Western philosophers, Schopenhauer explicitly drew on Hindu and especially Buddhist traditions inhis moral philosophy. He saw plurality, especially the plurality of human persons, as a kind of illusion; in reality all is one, and compassionate acts express an implicit recognition of this oneness. Max Scheler retains the transcendence of self aspect of compassion but emphasizes that the subject must have a clear, lived sense of herself as a distinct individual in order for that transcendence to take place properly. (...) This feature is absent in the Buddhist tradition. Feminist philosophers of the early second wave built on this insight (only occasionally drawing it from Scheler) to recognize ways women are often not socialized to develop this distinctive sense of self, therefore harming their ability to engage in compassion and other forms of care for others. Iris Murdoch adds a Freudian-inspired (though Freud influenced Scheler also) pessimism about the ability of humans to keep their identities sufficiently distinct from the other to allow a clear view of the other, and thus real care and help to the other to take place. But in her later work, Murdoch explicitly recognizes and draws on the Buddhist tradition of oneness and transcendence of the self. Group solidarities can partake of aspects of Buddhist oneness and self-transcendence, for example the sense of fellowship in a social justice movement in which Blacks draw on a shared identity to experience connection, compassion, empathy, and solidarity with one another. But social justice movements also allow for a solidarity across racial lines, grounded in the shared commitment to justice, including justice for one of the groups in the solidarity community. (All these issues are powerfully portrayed in the 2014 film, Selma.) None of these solidarities, however, express the universalistic dimension of Buddhist oneness. (shrink)

Observers have noted a decline (in the US) in attributions of genetically-based inferiority (e.g. in intelligence) to Blacks, and a rise in attributions of culturally-based inferiority. Is this "culturalism" merely warmed-over racism ("cultural racism") or a genuinely distinct way of thinking about racial groups? The question raises a larger one about the relative place of biology and culture in racist thought. I develop a typology of culturalisms as applied to race: (1) inherentist or essentialist culturalism (inferiorizing cultural characteristics wrongly but (...) intelligibly regarded as inhering in the nature of racial groups). This view has an historical pedigree in the work of J.G. von Herder, and the tradition of "national racism." (2) non-inherentist culturalism (groups regarded as possessing changeable, malleable inferiorizing cultural characteristics). (3) colonalist culturalism (colonial subjects regarded as uncivilized but capable of becoming civilized under European tutelage). (4) neo-racism (cultures of former colonial subjects in or potentially immigrating to European countries are regarded in an inherentist manner and incompatible with but not inferior to European cultures). Non-inherentist culturalism (#2) can be put to either a racist or an anti-racist use. (shrink)

Neoliberalism is an approach to social policy, now globally influential, that applies market approaches to all aspects of social life, including education. Charter schools, privately operated but publicly funded, are its most prominent manifestation in the U.S. The neoliberal principles of competition, consumerism, and choice cannot serve as foundations of a sound and equitable public education system. Neoliberalism embraces socio-economic inequality overall and in doing so constricts any justice mission its adherents espouse in virtue of serving a relatively disadvantaged student (...) population, as charter schools often (by no means always) do. It constricts educational justice by (1) embracing a “human capital” approach as the primary good of education, (2) creating educational inequality through (unofficially) selecting a relatively advantaged segment of the disadvantaged demographic it serves, (3) denying the effect of poverty on educational performance, and (4) devaluing its students’ familial ethnic cultures. (shrink)

The Brown vs. Board of Education decision of 1954 mandated school integration. The decision also to recognize that inequalities outside the schools, of both a class- and race-based nature, prevent equality in education. Today, the most prominent argument for integration is that disadvantaged students benefit from the financial, social, and cultural “capital” of middle class families when the children attend the same schools. This argument fails to recognize that disadvantaged students contribute to advantaged students’ educational growth, and sends demeaning messages (...) to the disadvantaged students and messages of unwarranted superiority to the advantaged. Parents, teachers, and schools can adopt a justice perspective that avoids these deleterious aspects of the capital argument, and helps create a community of equals inside the integrated school. Struggles for educational justice must remain closely linked with struggles of both a class- and race-based nature for other forms of justice in the wider society. (shrink)

Charles Mills adhered to the highest standards of philosophical scholarship, while seeing his work firmly as a contribution to the cause of social justice. He had a deep appreciation for historical context and a history of ideas approach to racial/philosophical questions. He was one of the foremost Rawls interpreters or our time, though only a few years before his passing was he so recognized. He channeled his analytic training in his habit of demonstrating how a view is strengthened when an (...) author shows how objections can be systematically replied to. I wish he had tried to integrate class and race into a larger theoretical system, of both an explanatory and normative character. Class is sometimes an unnoted presence in his explanation of white supremacy. Charles saw himself contributing to a collective scholarly social justice project and was happy to acknowledge the greater expertise of others in allied areas to his. (shrink)

This article explicates the views on both race and ethnicity of these three prominent Latinx philosophers, compares them (somewhat), and offers some criticisms. Corlett jettisons race as a categorization of groups, but accepts a form of racialization somewhat at odds with this jettisoning. Gracia adopts as a general principle that an account of both ethnicity and race should help us see aspects of reality that would otherwise be obscured; but this is at odds with his regarding the Latin American view (...) of race as more rational than the U.S. version with its “one-drop rule.” The latter has structured the reality of race in the U.S. for African Americans. Alcoff is much more concerned with the phenomenology of race and ethnicity than the other two, and she clearly adds “pan-ethnicity” to the mix of concepts required to understand Latino/a Americans. I argue that she fails to see the agentic and political aspect of black identity in the U.S., and in a sense shares with Gracia a misplaced sense that the mixedness of Latin American racial identity is somehow to be preferred to the more binary U.S. form. (shrink)

Péter Pázmány taught philosophy at the Jesuit university of Graz, end of 16th century. This analyzes his interpretation of Aristotelian psychology.

The intersection of development and evolution has always harbored conceptual issues, but many of these are on display in contemporary evolutionary developmental biology (evo-devo). These issues include: (1) the precise constitution of evo-devo, with its focus on both the evolution of development and the developmental basis of evolution, and how it fits within evolutionary theory; (2) the nature of evo-devo model systems that comprise the material of comparative and experimental research; (3) the puzzle of how to understand the widely used (...) notion of 'conserved mechanisms'; (4) the definition of evolutionary novelties and expectations for how to explain them; and (5) the demand of interdisciplinary collaboration that derives from investigating complex phenomena at key moments in the history of life, such as the fin-limb transition. This Element treats these conceptual issues with close attention to both empirical detail and scientific practice to offer new perspectives on evolution and development. This title is also available as Open Access on Cambridge Core. (shrink)

Es ist wahr, die frühe Neuzeit hatte nur einen Descartes. Aber sie hatte hunderte schreibende Gelehrte. Auch solche, die Descartes und allen anderen zeigten, wer was wo schon geschrieben hatte. Solche Universal-Gelehrten dachten an den einzelnen Schreiber, sie halfen ihm absichtlich nicht, die Quellen zu verbergen, sondern sie zu finden. Keine Träumereien an französischen oder schwäbischen Kaminen, sondern effiziente Arbeit am Jesuitenkolleg waren Ziel und Inhalt z.B. der Bibliotheca selecta , in der Antonio Possevino SJ das Bildungsprogramm der Jesuiten mit (...) einem Literaturkanon und allgemeinen Erörterungen zur Bildung und Ausbildung versah. Dieses Handbuch stellt, entgegen gewissen Anzeichen, kein System der Wissenschaften dar, sondern konstruiert deren Gemeinsamkeit mittels der direkten Zwecksetzung zum Seelenheil der Menschen, woraus einerseits die Notwendigkeit einer Psychologie des Lernens, andererseits eine größere Unabhängigkeit der Wissenschaften von einander resultiert. Mit seiner Mischung von humanistischer Gelehrsamkeit, frommer Finalität, Kultur des Individuums und allgemeiner Nützlichkeit ist die Bibliotheca selecta ein Schnittpunkt von Humanismus und Schulweisheit. (shrink)

Pascal’s Wager involves expected utilities. In this chapter, we examine the Wager in light of two main features of expected utility theory: utilities and probabilities. We discuss infinite and finite utilities, and zero, infinitesimal, extremely low, imprecise, and undefined probabilities. These have all come up in recent literature regarding Pascal’s Wager. We consider the problems each creates and suggest prospects for the Wager in light of these problems.

Algorithms influence every facet of modern life: criminal justice, education, housing, entertainment, elections, social media, news feeds, work… the list goes on. Delegating important decisions to machines, however, gives rise to deep moral concerns about responsibility, transparency, freedom, fairness, and democracy. Algorithms and Autonomy connects these concerns to the core human value of autonomy in the contexts of algorithmic teacher evaluation, risk assessment in criminal sentencing, predictive policing, background checks, news feeds, ride-sharing platforms, social media, and election interference. Using these (...) case studies, the authors provide a better understanding of machine fairness and algorithmic transparency. They explain why interventions in algorithmic systems are necessary to ensure that algorithms are not used to control citizens' participation in politics and undercut democracy. This title is also available as Open Access on Cambridge Core. (shrink)

When agents insert technological systems into their decision-making processes, they can obscure moral responsibility for the results. This can give rise to a distinct moral wrong, which we call “agency laundering.” At root, agency laundering involves obfuscating one’s moral responsibility by enlisting a technology or process to take some action and letting it forestall others from demanding an account for bad outcomes that result. We argue that the concept of agency laundering helps in understanding important moral problems in a number (...) of recent cases involving automated, or algorithmic, decision-systems. We apply our conception of agency laundering to a series of examples, including Facebook’s automated advertising suggestions, Uber’s driver interfaces, algorithmic evaluation of K-12 teachers, and risk assessment in criminal sentencing. We distinguish agency laundering from several other critiques of information technology, including the so-called “responsibility gap,” “bias laundering,” and masking. (shrink)

Algorithmic systems and predictive analytics play an increasingly important role in various aspects of modern life. Scholarship on the moral ramifications of such systems is in its early stages, and much of it focuses on bias and harm. This paper argues that in understanding the moral salience of algorithmic systems it is essential to understand the relation between algorithms, autonomy, and agency. We draw on several recent cases in criminal sentencing and K–12 teacher evaluation to outline four key ways in (...) which issues of agency, autonomy, and respect for persons can conflict with algorithmic decision-making. Three of these involve failures to treat individual agents with the respect they deserve. The fourth involves distancing oneself from a morally suspect action by attributing one’s decision to take that action to an algorithm, thereby laundering one’s agency. (shrink)

In Wollstonecraft’s early writings, she articulates the foundational theological and philosophical principles that would underpin her work throughout her career. One difference between her early and later work lies in the way that the values to which she refers are combined. Whereas Wollstonecraft at first appeals to the separate ideals of independence, equality, and virtue, from the 1790s onwards she integrates these into a characteristic republican framework that was in common use amongst dissenting theorists at the time. The set of (...) values on which Wollstonecraft draws, and the version of the republican framework that she develops, closely resemble those of Richard Price with whose work she was familiar. Examining the structural similarities between their respective models, I argue, gives us an insight into the systematic manner of aspects of Wollstonecraft’s own thought. It also allows us to see how Wollstonecraft goes beyond the republicanism of Price and others as she develops her own feminist solutions to the problems of structural domination. (shrink)

ABSTRACT: So far in this book, we have examined algorithmic decision systems from three autonomy-based perspectives: in terms of what we owe autonomous agents (chapters 3 and 4), in terms of the conditions required for people to act autonomously (chapters 5 and 6), and in terms of the responsibilities of agents (chapter 7). -/- In this chapter we turn to the ways in which autonomy underwrites democratic governance. Political authority, which is to say the ability of a government to exercise (...) power, may be justifiable or not. Whether it is justified and how it can come to be justified is a question of political legitimacy. Political legitimacy is another way in which autonomy and responsibility are linked. This relationship is the basis of the current chapter, and it is important in understanding the moral salience of algorithmic systems. We will draw the connection as follows. We begin, in section 8.1, by describing two uses of technology: crime predicting technology used to drive policing practices and social media technology used to influence elections (including by Cambridge Analytica and by the Internet Research Agency). In section 8.2 we consider several views of legitimacy and argue for a hybrid version of normative legitimacy based on one recently offered by Fabienne Peter. In section 8.3 we will explain that the connection between political legitimacy and autonomy is that legitimacy is grounded in legitimating processes, which are in turn based on autonomy. Algorithmic systems—among them PredPol and the Cambridge Analytica-Facebook-Internet Research Agency amalgam—can hinder that legitimation process and conflict with democratic legitimacy, as we argue in section 8.4. We will conclude by returning to several cases that serve as through-lines to the book: Loomis, Wagner, and Houston Schools. -/- The link below is to an open-access copy of the chapter. (shrink)

I argue that most counterfactuals are false.

So-called “traditional epistemology” and “Bayesian epistemology” share a word, but it may often seem that the enterprises hardly share a subject matter. They differ in their central concepts. They differ in their main concerns. They differ in their main theoretical moves. And they often differ in their methodology. However, in the last decade or so, there have been a number of attempts to build bridges between the two epistemologies. Indeed, many would say that there is just one branch of philosophy (...) here—epistemology. There is a common subject matter after all. In this paper, we begin by playing the role of a “bad cop,” emphasizing many apparent points of disconnection, and even conflict, between the approaches to epistemology. We then switch role, playing a “good cop” who insists that the approaches are engaged in common projects after all. We look at various ways in which the gaps between them have been bridged, and we consider the prospects for bridging them further. We conclude that this is an exciting time for epistemology, as the two traditions can learn, and have started learning, from each other. (shrink)

There have long been calls from industry for guidance in implementing strategies for sustainable development. The Circular Economy represents the most recent attempt to conceptualize the integration of economic activity and environmental wellbeing in a sustainable way. This set of ideas has been adopted by China as the basis of their economic development, escalating the concept in minds of western policymakers and NGOs. This paper traces the conceptualisations and origins of the Circular Economy, tracing its meanings, and exploring its antecedents (...) in economics and ecology, and discusses how the Circular Economy has been operationalized in business and policy. The paper finds that while the Circular Economy places emphasis on the redesign of processes and cycling of materials, which may contribute to more sustainable business models, it also encapsulates tensions and limitations. These include an absence of the social dimension inherent in sustainable development that limits its ethical dimensions, and some unintended consequences. This leads us to propose a revised definition of the Circular Economy as “an economic model wherein planning, resourcing, procurement, production and reprocessing are designed and managed, as both process and output, to maximize ecosystem functioning and human well-being”. (shrink)

I argue that metaphysical views of material objects should be understood as 'packages', rather than individual claims, where the other parts of the package include how the theory addresses 'recalcitant data', and that when the packages meet certain general desiderata - which all of the currently competing views *can* meet - there is nothing in the world that could make one of the theories true as opposed to any of the others.

A comprehensive introduction to the ways in which meaning is conveyed in language. Alan Cruse covers semantic matters, but also deals with topics that are usually considered to fall under pragmatics. A major aim is to highlight the richness and subtlety of meaning phenomena, rather than to expound any particular theory.

Thomas Kuhn’s depiction of scientific revolution has much in common with Charles Sanders Peirce’s portrayal of abductive reasoning, with each description outlining a template for the overthrow and reconstruction of contextual frameworks. Such upheavals are often ignited by a single individual and are frequently idiosyncratic and iconoclastic in nature. Accordingly, this essay explores the role autism plays in both scientific revolution and abductive reasoning, with an emphasis on the atypical perceptual characteristics that autistic individuals bring to the human population, characteristics (...) that are focused intensely on the underlying structural features to be found in the surrounding environment. Finally, the observation is made that the community-heavy practices of today's scientific world are systematically suppressing atypical perspectives, accounting for the current paucity of scientific revolution. (shrink)

Hans Reichenbach was a formidable figure in early-twentieth-century philosophy of science. Educated in Germany, he was influential in establishing the so-called Berlin Circle, a companion group to the Vienna Circle founded by his colleague Rudolph Carnap. The movement they founded—usually known as "logical positivism," although it is more precisely known as "scientific philosophy" or "logical empiricism"—was a form of epistemology that privileged scientific over metaphysical truths. Reichenbach, like other young philosophers of the exact sciences of his generation, was deeply impressed (...) by the far-reaching changes in physics brought about by Einstein's special and general theories of relativity. Reichenbach responded to scientific advances by doing fundamental work in space-time theories, in quantum mechanics, in statistical mechanics, and in the development of probability theory—making him the most important philosopher of physics in the first generation of logical empiricism. Forced from his academic position by the Nazi race laws in 1933, Reichenbach wrote _Experience and Prediction_ at the University of Istanbul, where had had fled, expressly to introduce logical positivism to English speakers. In the two decades following World War II, during the explosion of scientific advances in North America, logical positivism was the reigning theory of the philosophy of science and Reichenbach was at the peak of his career. But, inevitably, support for logical positivism began to wane as it became obvious that the justification of scientific theories could not be entirely resolved by relying on strictly formal, technical processes. The growth of the discipline of the history of philosophy of science, which has created an audience of scholars eager for seminal classics in scientific philosophy, and the evidence supporting a historicist paradigm within logical positivism are two important reasons to make _Experience and Prediction_ available once again. "Hans Reichenbach's_ Experience and Prediction_ is one of the most important books in twentieth-century philosophy of science. Its author was, along with Rudolf Carnap, one of the two principal ambassadors to North America of the exciting new European philosophical movement known here under the names 'Logical Positivism' and 'Scientific Philosophy.' In 1938, when the book was published, Reichenbach was an exile from his native Germany, teaching in Istanbul, Turkey, and about to emigrate to the United States to take up a prestigious position at UCLA. He wrote_ Experience and Prediction_ in English as his calling card to his new American colleagues. More than any other single book,_ Experience and Prediction_ set the agenda for the new discipline of the philosophy of science that was to emerge after World War II as, perhaps, the most exciting new area in North American philosophy. Many of the problems still at the focus of discussion were given their classic formulations in this book. Long out of print,_ Experience and Prediction_ appears here in a new edition accompanied by a splendid historical introduction by the noted young philosopher and historian of the philosophy of science, Alan Richardson. A jewel of a book may once again be appreciated in its proper setting." —Don A. Howard, University of Notre Dame. (shrink)

Bayesianism is our leading theory of uncertainty. Epistemology is defined as the theory of knowledge. So “Bayesian Epistemology” may sound like an oxymoron. Bayesianism, after all, studies the properties and dynamics of degrees of belief, understood to be probabilities. Traditional epistemology, on the other hand, places the singularly non-probabilistic notion of knowledge at centre stage, and to the extent that it traffics in belief, that notion does not come in degrees. So how can there be a Bayesian epistemology?

ABSTRACT: One important criticism of algorithmic systems is that they lack transparency. Such systems can be opaque because they are complex, protected by patent or trade secret, or deliberately obscure. In the EU, there is a debate about whether the General Data Protection Regulation (GDPR) contains a “right to explanation,” and if so what such a right entails. Our task in this chapter is to address this informational component of algorithmic systems. We argue that information access is integral for respecting (...) autonomy, and transparency policies should be tailored to advance autonomy. -/- To make this argument we distinguish two facets of agency (i.e., capacity to act). The first is practical agency, or the ability to act effectively according to one’s values. The second is what we call cognitive agency, which is the ability to exercise what Pamela Hieronymi calls “evaluative control” (i.e., the ability to control our affective states, such as beliefs, desires, and attitudes). We argue that respecting autonomy requires providing persons sufficient information to exercise evaluative control and properly interpret the world and one’s place in it. We draw this distinction out by considering algorithmic systems used in background checks, and we apply the view to key cases involving risk assessment in criminal justice decisions and K-12 teacher evaluation. -/- The link below is to an open access version of the chapter. (shrink)

A proof for P=NP in modal logic. What it takes to simulate all particles in the universe correctly.

While the image of the slave as the antithesis of the freeman is central to republican freedom, it is striking to note that slaves themselves have not contributed to how this condition is understood. The result is a one-sided conception of both freedom and slavery, which leaves republicanism unable to provide an equal and robust protection for historically outcast people. I draw on the work of Frederick Douglass – long overlooked as a significant contributor to republican theory – to show (...) one way why this is so. Focusing the American Revolution, the subsequent republican government established new political institutions to maintain the collective interests of the whole population. The political revolution was held in place by processes of public reason that reflected the values and ideas of the people that had rebelled. The black population, however, had not been part of this revolution. After emancipation, black Americans were required to accept terms of citizenship that had already been defined, leaving them socially dominated, subject to the prejudices and biases within the prevailing ideas of public discourse. Douglass argued that republican freedom under law is always dependent on a more fundamental revolution, that he calls a ‘radical revolution in thought’, in which the entire system of social norms and practices are reworked together by members of all constituent social groups – women and men, black and white, rich and poor – so that it reflects a genuinely collaborative achievement. Only then can we begin the republican project of contestatory freedom as independence or non-domination that today’s republicans take for granted. (shrink)

Humans were once purely animal, the same as all the other animal species, implying that the practice of ethics must have been nonexistent until quite recently in human history. It has been during the species’ turn towards behavioral modernity that ethical precepts and systems have been formed, eventually becoming an integral part of modern human existence. This essay will explore the cause for this transition, emphasizing the idea that there are now two different sources of modern human behavior. On the (...) one hand, modern humans are still animal, and they must still engage in biologically driven behaviors. At the same time, modern humans have become increasingly influenced and guided by the many artificial constructions that have been accruing over time and are now saturating the human landscape, with the response to these artificial constructions producing a wide range of behaviors heretofore unwitnessed on the planet Earth. These two aspects of modern humanity—the animal aspect and the constructed aspect—they find themselves often in conflict, each striving to gain ascendency over each individual and over the species as a whole. It is the tension at the heart of this inherent conflict that has engendered ethics and morality. (shrink)

The Golden Rule (“what you want done [or not done] to yourself, do [or don’t do] to others”) is the most widely accepted summary statement of human morality, and even today it continues to have philosophical supporters. This article argues that the Golden Rule suffers from four faults, the first two related to the ethics of justice and the second two related to the ethics of benevolence. One, it fails to explain how to deal with non-reciprocation. Two, it fails to (...) make clear that my obligations are obligations regardless of how I would wish to be treated by others. Three, it lacks any special value in explaining the right occasions for benevolence. And, four, it has no power to motivate benevolence. (shrink)